ගෝලීය උණුසුම යන්න සරළ ලෙසින් අර්ථ දැක්වුවහොත් පෘථිවිය මතුපිට උෂ්ණත්වය අඛන්ඩව ඉහළයාම ලෙස දැක්විය හැකිය. වසර 1800 පමණ පටන් ගෝලීය උෂ්ණත්වය සෙල්සියස් අංශක 1 කින් පමණ ඉහල ගොස් ඇති අතර මෙය අප වැනි රටවල ජනයා එතරම් ගණන් නොගන්නේ ඔවුන් එක දිනකට විවිධ පාරිසරික උෂ්ණත්වයන්ට නිරාවරණය වන බැවිනි. උදැසන, දහවල්, රාත්‍රී ආදී වශයෙන් විවිධ උෂ්ණත්වයන්ට අප නිරාවරණය වන බැවින් ගෝලීය උණුසුම එක් අංශයකයකින් ඉහල යාම ගැන වැඩි සැලකිල්ලක් නොදක්වයි. එනමුත් මෙය විශාල පාරිසරික විපර්යාසයන් රැසක් ඇතිකරනු ලබන ක්‍රියාවලියක් වන අතර ගෝලීය වශයෙන් මිනිසාගේ සහ අවට ස්වභාවික තත්වයන්ගේ විපර්යාසයන් රාශියක් ඇතිකරනු ලබන්නේය. උදාහරණයක් ලෙස ග්‍රීන්ලන්තයේ පමණක් ගෝලීය උණුසුම ඉහළයාම හේතුවෙන් වසරකට ඝන කිලෝමීටර් 150-250 ත් අතර ග්ලැසියර ප්‍රමාණයක් දියවේ. ඇන්ටාක්ටිකාවේ වසරකට ඝන කිලෝමීටර 152 ක් පමණ ග්ලැසියර දියවේ. මෙම සියලුම දියවන අයිස් කුට්ටි ජලය ලෙස මුහුදට එක්වේ. එපමණක් නොව උත්තරද්‍රව සහ දක්ෂිනද්‍රව ග්ලැසියර දියවීමෙන්ද ජලය සාගරයට එක්වෙන අතරම, සාගර උෂ්ණත්වයද ඉහළයාම සිදුවේ. මිට අමතරව සාගරයේද තිබෙන ග්ලැසියර දියවීමෙන් සහ ගොඩබිම්හි තිබෙන අයිස් කඳු දියවිමෙන්ද සාගර ජල මට්ටම ඉහල යාම සිදුවේ. පසුගිය ශතවර්ෂය තුල මුහුදු මට්ටම සෙන්ටිමීටර් 17 කින් පමණ ඉහල ගොස් ඇති අතර විද්‍යාඥයන්ගේ අදහස වන්නේ ඉදිරි ශත වර්ෂය තුළ මෙම තත්වය දෙගුණයක් වියහැකි බවත් මීලග වර්ෂ සියය තුල මේම මුහුදු මට්ටම සෙන්ටිමීටර 120 කින් පමණ ඉහල යාහැකි බවත්ය. මෙවැනි තත්වයක් හමුවේ මාලදිවයින් වැනි රටවල් මුළුමනින්ම මුහුදින් යටවීමේ අවධානය ඇති අතරම ශ්‍රී ලංකාවේ මුහුදුබඩ ප්‍රදේශ වර්තමානයේ පවා ඉතා විශාල වශයෙන් ඛාදනයකට ලක්ව තිබෙන්නේ මෙම ගොලිය උණුසුම ඉහළයාමේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙසිනි. ලංකාවේ හලාවත වැනි ප්‍රදේශවල පසුගිය අවුරුදු පහ ඇතුලත මුහුදු ඛාදනය ඉතා විශාල වශයෙන් සිදුවී ඇති අකාරය දැකිය හැකිය.
මෙසේ ගෝලීය උණුසුම ඉහළයාම, එහි ඉතිහාසය, ගෝලීය උණුසුම ඉහළයාමට බලපාන හේතු, මෙහි ප්රතිඵල, සහ මෙම තත්වය පාලනය කිරීම සඳහා ගතහැහි ක්‍රියාමාර්ග ආදිය සම්බන්ධයෙන් විද්වත් සාකච්චාවකට TV 1 නාලිකාවේ “රැස්විහිදෙන ජිවිතේ” වැඩසටහන සමගින් එක්වෙමින් අදහස් දක්වුයේ භූගෝල විද්‍යා අධ්‍යයනාංශයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කතිකාචාර්ය සුමනජිත් කුමාර මහතා විසිනි.